Czy za wszystko trzeba płacić? To kwestia interpretacji pojęcia „płacić”. Akcja wywołuje reakcje. Coś zrobię, pomyśle, stworzę, zrujnuję – każde działanie wiąże się z jego konsekwencjami. Chcesz zbudować drewnianą chatkę i spędzić życie na łowieniu ryb i łapaniu motyli? Bardzo proszę – co Cię przed tym powstrzymuje? Bo przecież nie pieniądze – na tyle zdołasz uzbierać przez krótki okres czasu. Uważasz, że zajmie Ci to znacznie dłużej? Masz rację – bo sam piętrzysz na swojej drodze przeszkody. Chcesz więcej – masz. Nie oczekujesz niczego – nic się nie wydarzy. Akcja – reakcja. Proste odwieczne prawo. Jeśli wydaje Ci się, że coś jest niemożliwe – spróbuj pomyśleć, że niemożliwe jest, aby stało się inaczej. Nie ma w tym żadnej magii.

To prawda, że im bardziej nas życie doświadcza, tym bardziej skupiamy się na negatywach. Niektórzy wręcz są uzależnieni od tego ciągłego uczucia impasu, bo jest on im potrzebny do tworzenia, walki, budowania. Jeśli nie walczą, to nie wygrywają, a wtedy są nieszczęśliwi. Można odnieść wrażenie, że ludzie, którym się wszystko udaje, zbyt mocno ukierunkowani są na własne potrzeby i pragnienia. Zarzuca się im materializm, snobizm, płytkość rozumowania i odczuwania. Czy tak jest naprawdę? Czy aby odnieść sukces trzeba skupić się tylko i wyłącznie na sobie? Osobiście odnoszę wrażenie, że sukces (w potocznym znaczeniu tego słowa) odnosi się wtedy, kiedy jest się zorientowanym na drugiego człowieka. I wcale nie musi to wynikać z altruizmu. Zwyczajnie nie da się być szczęśliwym bez udziału w tym szczęściu drugiego człowieka. Pieniądze to wspaniała ułuda – potrafią zniwelować wiele problemów i przekuć je na sukcesy. Jeśli żyjemy w takich realiach, a nie winnych to należy się do nich dostosować. Jeśli masz siłę i chęć, aby je zmienić – zrób to. Wtedy ceną za Twój sukces będzie doświadczenie kolejnych przygód, radości. Takie jest moje zdanie