To jest ogólnie trudny temat i bynajmniej nie jest czarno-biały.

Wiem i nie podoba mi się odgórne narzucanie rozwiązań, ale... (o tym na samym dole). Tylko tutaj trzeba też sobie zadać pytanie, czy aby na pewno jest to problem wynikający z lewactwa, czy zwykłej polityki. Ja bym obstawiał to drugie, że to wszystko ma jakieś drugie dno i pewien cel znajomy tylko tym "na górze".


Do tej informacji to podchodziłbym raczej z dystansem. Ot, ktoś rzucił hasło, a reszta rozniosła, że UE wprowadza szariat. Takie coś, nawet jeśli byłoby dyskutowane, to i tak nigdy by nie przeszło.


Tutaj bym był ostrożny ze słowem "narzucanie". Bo narzucania jako takiego raczej w tych sprawach nie ma. Bardziej coś w rodzaju zezwolenia, a nie narzucania - przecież nikt nie stara się nikomu narzucić, że oto - dla każdego po 60+ wprowadzajcie obowiązkową eutanazję, czy tego typu podobne niefajne rzeczy. Zezwolenie, a narzucanie to są dwie różne sprawy. Moim zdaniem zezwolenie zarówno na aborcję, czy eutanazję być powinno, a to czy ktoś z czegoś takiego zechce skorzystać, to już sprawa jego sumienia. Zresztą aborcja jako taka nie jest przecież w Polsce nielegalna, bo w kilku przypadkach można ją przeprowadzić bez konsekwencji prawnych. Co do eutanazji to uważam, że o własnym życiu powinien decydować sam zainteresowany, a nie rząd. Gdy ktoś jest śmiertelnie chory, cierpi, jest zdany na aparaturę, to moim zdaniem powinien mieć możliwość decyzji, czy ma być dalej na siłę utrzymywany sztucznie przy życiu, czy żeby "wyciągnąć wtyczkę". Jedyne "ale" jakie miałbym w czymś takim, to czy nie dochodziłoby tutaj do nadużyć typu "wyciągniemy babci wtyczkę, bo chcemy przejąć majątek". Co do małżeństw par homoseksualnych, to moim zdaniem jakaś forma prawna umożliwiająca "zalegalizowanie" takiego związku powinna istnieć wszędzie (choćby na wypadek spraw takich jak np. majątek, kwestia dziedziczenia, status najbliższej rodziny w razie problemów zdrowotnych, etc.). Małżeństwo to chyba raczej nierealne, przecież wg Kościoła jest to sakrament między mężczyzną, a kobietą, więc małżeństw jako takich narzucić nikt nie może z samej definicji. Więc ja bym tego wszystkiego siłą rzeczy narzucaniem nie nazwał, a co najwyżej udostępnieniem takiej, czy innej możliwości.


Rządy Brukseli ani trochę mi się nie podobają i uważam je za absurdalne, ale mam zagwozdkę jeśli chodzi o scentralizowanie władzy samej w sobie. Bo... z jednej strony państwo staje się zależne od odgórnej, nadrzędnej władzy i teraz kwestią jest, czy będzie to mądra władza, czy raczej nie. I to będzie jeszcze przez długi czas "raczej nie", bo inaczej być nie może. A inaczej być nie może, bo w przypadku każdej takiej wspólnoty będą istnieć "interesy" i "interesiki", w związku z czym nierealne jest, aby każdy ugrał coś dla siebie po równo. Nierealne, bo zawsze ktoś będzie tracił, aby ktoś inny mógł zyskać, nie da się zadowolić wszystkich. Tego typu wspólnoty zawsze będą niekorzystne dla słabszych, a korzystne dla silniejszych. To z tej jednej strony, bo jest i druga strona, mianowicie - świat i tak kiedyś będzie musiał się zglobalizować i scentralizować władzę. Ten "wyższy level" połączenia się nastąpić siłą rzeczy kiedyś musi, jeśli ludzkość chce ruszyć gdzieś dalej (mam tu na myśli m.in. sprawy kosmiczne, zasiedlenie innych planet, ew. kontakty z innymi cywilizacjami poza Ziemią itp.). Na takim wyższym poziomie podział na państwa/narodowości zniknąć musi, gdyż ludzkość musi stać się jednością. I tu jest ta zagwozdka, bo jestem z jednej strony świadomy, że jest to konieczność, jeśli mamy zamiar myśleć o czymś dalej, a z drugiej strony mam świadomość jak trudna i wyboista będzie to procedura, czego przykłady mamy już właśnie w mniejszej skali patrząc na Unię oraz ogólnie cały świat i na to jak to wygląda w praktyce. A czy takie coś jak bycie jednością w ogóle się kiedykolwiek uda? Moim zdaniem NIE. Prędzej się wyrżniemy, niż ludzkość się zjednoczy i stanie jednym organizmem tak żeby wszyscy byli szczęśliwi.